Lubię wracać co jakiś czas w miejsca dla mnie znaczące, z którymi wiąże się część mojego życia. Rodzinne strony, szkoła, miejsca dziecięcych zabaw i młodzieńczych uniesień... takie podróże sentymentalne w przeszłość dalszą i bliższą. Lubię wracać, by znaleźć perspektywę spojrzenia na siebie dzisiaj. I choć wiem, że minionego czasu nie cofnę, to jednak chłonę te same odblaski i cienie, te same barwy, czuję te same wonie rzeki, potoku, ziemi, tych drzew i kwiatów. Tylko ludzie już nie tacy sami ( zresztą, ja również), albo już ich brak.
Wróciłem też do " mojej róży". Wiem, że to zabrzmiało jak z "Małego Księcia", więc poprawiam się .Wróciłem na swoja stronę blogową "Życie i róża". Nie wiem, czy na dłużej, bo i ja zmieniłem się przez te kilka miesięcy Zbyt wiele rzeczy wydarzyło się w moim życiu, a ono wepchnęło mnie w nowe tory. Już odwykłem od pisania i choć mam lepszy sprzęt, muszę uczyć się od nowa wielu funkcji, a tu brak czasu - jeszcze wyraźniej niż dotychczas - daje się we znaki. Nie wiem, czy wystarczy mi zapału. Życie ucieka, a zadań jeszcze tyle do odrobienia.
Pragnę przywitać się serdecznie ze wszystkimi tu obecnymi blogowymi Przyjaciółmi. Myślami często byłem przy Was, choć nie miałem czasu odwiedzić Wasze blogowe strony. Mam więc wiele do odrobienia i już te jesienno zimowe wieczory przeznaczę na rewizyty, by zdążyć przed wiosną, zanim "moje dziewczyny" zawładną mną bez reszty.
Jacek Malczewski. Powrót
